Sąd Najwyższy 13 maja 2015 roku podjął następującą uchwałę: „Przedstawiciel ustawowy małoletniego dziecka może udzielić pełnomocnictwa do złożenia oświadczenia o wyrażeniu zgody przewidzianej w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (jedn. tekst: Dz.U. z 2015 r. poz. 464)”.

Niespecjalnie to dziwi, bo jak dziś przeczytałam Brytyjczycy już nas nie lubią, a dlaczego? Otóż jest nas na Wyspach za dużo. W tym roku w Wielkiej Brytanie będzie mieszkało prawie 800 tysięcy naszych rodaków. Niektórzy z nich zostawiają swoje dzieci w Polsce, pod opieką dziadków, ciotek i innych bliższych lub dalszych krewnych, a przed wyjazdem chcą upoważnić tych opiekunów do podejmowania i wyrażania decyzji w sprawach dotyczących ich pociech. Jest to o tyle problematyczne, że przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie przewidują możliwości udzielenia pełnomocnictwa do wykonywania władzy rodzicielskiej, która przysługuje tylko i wyłącznie rodzicom, co zauważył Sąd pierwszej instancji w omawianej sprawie,   powołał się przy tym na uchwałę 7 sędziów z 8 marca 2006 r. (III CZP 98/05), zgodnie z którą: „Władza rodzicielska, ze względu na swój charakter, wykazuje jako prawo podmiotowe szczególne cechy. Jej zasadniczą właściwość stanowi to, że jej atrybuty są zarazem obowiązkiem rodziców, podstawowym zaś celem jest funkcja ochronna względem dziecka". Należy podkreślić, że władza rodzicielska ma charakter prawa niezbywalnego i niedziedzicznego. Nadto sprawowana jest na zasadzie wyłączności, co oznacza że nikt w tym względzie nie może wyręczać rodziców.  
Dodatkowo Art. 572 § 1. Kodeksu postępowania cywilnego stanowi że: Każdy, komu znane jest zdarzenie uzasadniające wszczęcie postępowania z urzędu, obowiązany jest zawiadomić o nim sąd opiekuńczy, natomiast § 2 precyzuje, że obowiązek ten ciąży między innymi na notariuszach. Sąd rodzinny i opiekuńczy zaś zawsze może wszcząć postępowanie z urzędu, w szczególności mając informację że zachodzi przeszkoda w sprawowaniu władzy rodzicielskiej. Gdy przeszkoda taka jest przemijająca Sąd zawiesza władzę rodzicielską i ustanawia opiekę prawną. Co prawda J. Ignatowisz pisze, że zawieszenie nie będzie celowe w przypadku, gdy rodzice wyjechali za granicę pozostawiając dziecko pod opieką dziadków godnych zaufania, a nie zachodzi pilna potrzeba załatwienia konkretnej sprawy dziecka. Trudno jednak przewidzieć kiedy taka pilna potrzeba zajdzie. W szczególności przychodzą na myśl nieprzewidziane sytuacje losowe, takie jak wypadek i konieczność decydowania w sprawach procedur medycznych, w tym wyrażenia zgody na zabieg medyczny przewidzianej w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Powołane na wstępie orzeczenie Sądu Najwyższego zapadło właśnie na kanwie sprawy, w której szpital odmówił uznania pełnomocnictwa udzielonego przez rodzica upoważniającego do reprezentowania go przed wszelkimi instytucjami, szpitalami, urzędami i organami administracji oraz sądami, w tym przed Sądem Najwyższym, we wszystkich sprawach związanych z wykonywaną władzą rodzicielską w stosunku do
małoletniego dziecka.